คำกริยาวิเศษณ์ที่ใช้บอกลักษณะ อาการ หรือท่าทางบอกให้เราทราบว่าสิ่งนั้นเกิดขึ้นได้อย่างไร โดยทั่วไปแล้วจะวางไว้หลังคำกริยาหลักหรือหลังกรรม
ตัวอย่างเช่น
- He swims well.
- He ran quickly.
- She spoke softly.
- James coughed loudly to attract her attention.
- He plays the flute beautifully. (after the direct object)
- He ate the chocolate cake greedily. (after the direct object)
คำกริยาวิเศษณ์ที่ใช้บอกลักษณะ อาการ หรือท่าทางไม่สามารถวางไว้ระหว่างคำกริยาและกรรมตรงได้ ต้องวางไว้ก่อนคำกริยาหรือท้ายอนุประโยคเท่านั้น
ตัวอย่างเช่น
- He ate greedily the chocolate cake. [ไม่ถูกต้อง]
- He ate the chocolate cake greedily. [ถูกต้อง]
- He greedily ate the chocolate cake. [ถูกต้อง]
- He gave us generously the money. [ไม่ถูกต้อง]
- He gave us the money generously. [ถูกต้อง]
- He generously gave us the money. [ถูกต้อง]
หากมีคำบุพบทก่อนหน้าคำกริยาของกรรม คุณสามารถวางคำกริยาวิเศษณ์ที่ใช้บอกลักษณะ อาการ หรือท่าทางไว้ก่อนหน้าคำบุพบทหรือหลังกรรมก็ได้
ตัวอย่างเช่น
- The child ran happily towards his mother.
- The child ran towards his mother happily.
คำกริยาวิเศษณ์ที่ใช้บอกลักษณะ อาการ หรือท่าทางควรวางต่อท้ายติดกับคำกริยาที่ไม่มีกรรมมารองรับเสมอ (อกรรมกริยาหรือกริยาที่ไม่ต้องมีกรรมมารองรับ)
ตัวอย่างเช่น
- The town grew quickly after 1997.
- He waited patiently for his mother to arrive.
well, badly, hard และ fast คือ คำกริยาวิเศษณ์ที่ใช้บอกลักษณะ อาการ หรือท่าทางที่พบได้บ่อย ส่วนใหญ่แล้วจะถูกวางไว้หลังคำกริยาเสมอ
ตัวอย่างเช่น
- He swam well despite being tired.
- The rain fell hard during the storm.
หากในประโยคใด ๆ ก็ตามที่มีคำกริยามากกว่า 1 คำ ตำแหน่งการวางคำกริยาวิเศษณ์ คือ สิ่งที่สำคัญ หากคำกริยาวิเศษณ์ถูกวางไว้ข้างหน้าหรือข้างหลังคำกริยาหลัก คำกริยาวิเศษณ์นั้น ๆ จะทำหน้าที่ขยายคำกริยาเท่านั้น แต่หากคำกริยาวิเศษณ์ถูกวางไว้ท้ายอนุประโยค คำกริยาวิเศษณ์จะทำหน้าที่ขยายการกระทำทั้งหมดที่เกิดขึ้นในอนุประโยคนั้น ๆ โปรดสังเกตความแตกต่างในประโยคต่าง ๆ ดังต่อไปนี้
| ตัวอย่าง | ความหมาย |
|---|---|
| She quickly agreed to re-type the letter. | สิ่งที่เกิดขึ้นเร็ว คือ การเห็นด้วย |
| She agreed quickly to re-type the letter. | สิ่งที่เกิดขึ้นเร็ว คือ การเห็นด้วย |
| She agreed to re-type the letter quickly. | สิ่งที่เกิดขึ้นเร็ว คือ การพิมพ์ใหม่อีกครั้ง |
| He quietly asked me to leave the house. | สิ่งที่เกิดขึ้นอย่างเงียบ ๆ คือ การขออนุญาต |
| He asked me quietly to leave the house. | สิ่งที่เกิดขึ้นอย่างเงียบ ๆ คือ การขออนุญาต |
| He asked me to leave the house quietly. | สิ่งที่เกิดขึ้นอย่างเงียบ ๆ คือ การออกจากบ้าน |
การใช้ทางวรรณศิลป์
คำกริยาวิเศษณ์ที่ใช้บอกลักษณะ อาการ หรือท่าทางถูกวางไว้ข้างหน้าคำกริยา + กรรมเพื่อเน้นความหมาย
ตัวอย่างเช่น
- He gently woke the sleeping woman.
- She angrily slammed the door.
บางครั้งผู้เขียนจะวางคำกริยาวิเศษณ์ที่ใช้บอกลักษณะ อาการ หรือท่าทางไว้ตอนต้นของประโยคเพื่อสร้างความสนใจและทำให้เกิดความสงสัยเพื่อกระตุ้นความรู้สึกทำให้อยากอ่านต่อไป
ตัวอย่างเช่น
- Slowly she picked up the knife.
- Roughly he grabbed her arm.