Apostrophe หรือเครื่องหมายอะพอสทรอฟี (’) อาจจะเป็นเครื่องหมายวรรคตอนที่ใช้ยากที่สุดก็เป็นได้! เนื่องจากหลายคนดูเหมือนจะไม่เข้าใจว่า ในภาษาอังกฤษ apostrophe หรือเครื่องหมายอะพอสทรอฟี (’) นั้นสามารถใช้ได้ใน 2 รูปแบบที่แตกต่างกันมากพอสมควร (ซึ่งสำคัญมาก) ได้แก่ การแสดงความเป็นเจ้าของ และใช้เพื่อผสมคำสรรพนามและคำกริยาเข้าด้วยกัน (contractions)
เครื่องหมายอะพอสทรอฟี (’) ที่ใช้เพื่อผสมคำนามหรือคำสรรพนามและคำกริยาเข้าด้วยกัน
ในภาษาอังกฤษ apostrophe หรือเครื่องหมายอะพอสทรอฟี (’) ถูกใช้มากที่สุดเพื่อผสมคำนามหรือคำสรรพนามกับคำกริยาเข้าด้วยกัน (contractions) โปรดจำไว้ว่า apostrophe (’) จะแทนที่ตัวอักษรที่ถูกละไปเสมอ โดยจะถูกเขียนไว้ในตำแหน่งที่ตัวอักษรนั้นถูกลบออกไป
| ประเภท | ไม่ได้ผสมคำนามหรือคำสรรพนามเข้ากันกับคำกริยา (Without contraction) | ผสมคำนามหรือคำสรรพนามเข้ากันกับคำกริยา (Contraction) |
|---|---|---|
| การใช้ "not" | is not, has not, had not, did not, would not, can not | isn't, hasn't, hadn't, didn't, wouldn't, can't |
| การใช้ "is" | she is, there is, he is, it is, Mary is, Jim is, Germany is, who is | she's, there's, he's, it's, Mary's, Jim's, Germany's, who's |
| การใช้ "am" | I am | I'm |
| การใช้ "will" | I will, you will, she will, we will, they will | I'll, you'll, she'll, we'll, they'll |
| การใช้ "would" | I would, you would, he would, we would, they would | I'd, you'd, he'd, we'd, they'd |
| การใช้ "have" | I have, you have, we have, they have | I've, you've, we've, they've |
| การใช้ "are" | you are, they are, we are | you're, they're, we're |
คนทั่วไป แม้ว่าจะเป็นเจ้าของภาษาเองก็ตาม ยังมีความสับสนและมักจะใช้ its และ it's, you're และ your, who's และ whose กับ they're, their และ there ผิดบ่อย ๆ ขอให้ดูความแตกต่างจากตัวอย่างข้างล่างต่อไปนี้
ตัวอย่างเช่น
- It's a nice day outside. (ผสมคำนามหรือคำสรรพนามกับคำกริยาเข้าด้วยกัน)
- The cat is dirty. Its fur is matted. (แสดงความเป็นเจ้าของ)
- You're not supposed to be here. (ผสมคำนามหรือคำสรรพนามกับคำกริยาเข้าด้วยกัน))
- This is your book. (แสดงความเป็นเจ้าของ)
- Who's at the door? (ผสมคำนามหรือคำสรรพนามกับคำกริยาเข้าด้วยกัน))
- Whose shoes are these? (แสดงความเป็นเจ้าของ)
- They're not here yet. (ผสมคำนามหรือคำสรรพนามกับคำกริยาเข้าด้วยกัน))
- Their car is red. (แสดงความเป็นเจ้าของ)
- His car is over there. (แสดงตำแหน่ง)
เครื่องหมายอะพอสทรอฟี (’) แสดงความเป็นเจ้าของ
โดยทั่วไปแล้วเพียงแค่เติม 's ด้านหลังคำนามที่ต้องการแสดงความเป็นเจ้าของเท่านั้น
ตัวอย่างเช่น
- a ship's captain
- a doctor's patient
- a car's engine
- Ibrahim's coat
- Mirianna's book
คำนามพหูพจน์ที่ไม่ได้ลงท้ายด้วย s ก็ใช้กฏนี้ด้วยเช่นกัน
ตัวอย่างเช่น
- the children's room
- the men's work
- the women's club
คำนามทั่วไปทั้งในรูปเอกพจน์และพหูพจน์ที่ลงท้ายด้วย s สามารถแสดงความเป็นเจ้าของได้ง่าย ๆ ด้วยการเติมเครื่องหมายอะพอสทรอฟี (’) หลัง s
ตัวอย่างเช่น
- the bus' wheel
- the babies' crying
- the ladies' tennis club
- the teachers' journal
คำนามเฉพาะ (เช่น ชื่อคน ชื่อเมือง หรือชื่อประเทศ เป็นต้น) ที่ลงท้ายด้วย s สามารถทำให้อยู่ในรูปการแสดงความเป็นเจ้าของได้โดยการเติมเครื่องหมายอะพอสทรอฟี (’) + s หรือเพียงแค่เติมเครื่องหมายอะพอสทรอฟี (’) เท่านั้น ซึ่งในปัจจุบันนี้ถือว่าถูกต้องทั้ง 2 แบบ (เช่น จะเขียน Jones's หรือ Jones' ก็ได้ เป็นต้น) และมีองค์กรใหญ่ ๆ หลายองค์กรที่ในตอนนี้ไม่ใช่เครื่องหมายอะพอสทรอฟี (’) แล้วในชื่อองค์กรของตน (เช่น Barclays Bank, Missing Persons Bureau เป็นต้น)
ตัวอย่างเช่น
- The Hughes' home (or the Hughes's home)
- Mr Jones's shop (or Mr Jones' shop)
- Charles' book (or Charles's book)